Ujawniono fascynujące pochodzenie znaków zodiaku

Gdzie powstały znaki zodiaku? Podróż znaków zodiaku lub pochodzenie znaków zodiaku zaczyna się w starożytnym Babilonie i obejmuje różne kultury, w tym w cywilizacji greckiej i egipskiej. W tym artykule bada ewolucję i znaczenie zodiaku od jego wczesnych początków do współczesnych interpretacji.

Kluczowe wyniki

• Koncepcja znaków zodiaku pochodzi z babilońskim układu astrologii wokół drugiego tysiąclecia pne, gdzie niebo zostało podzielone na dwanaście sekcji, z których każda powiązała się z określonymi konstelacjami i powiązanymi znaczeniami.

• Starożytna grecka astrologia połączyła praktyki babilońskie z własną mitologią, tworząc złożony system, który łączył znaki zodiaku z określonymi mitami i zjawiskami niebieskimi; Integracja ta znacząco wpłynęła na rozwój zachodniej astrologii.

• Pomimo ciągłej krytyki naukowej współczesna astrologia pozostaje popularna ze względu na swoje psychologiczne spostrzeżenia i interpretacje symboliczne, pod wpływem postaci takich jak Carl Jung, i nadal ewoluuje poprzez integrację tradycyjnych metod i rozwiązanie współczesnych tematów.

Narodziny znaków zodiaku

Zodiak, który pochodzi od greckiego słowa „zodiakos”, jest paskiem niebieskim rozciągającym się na dziewięć stopni po obu stronach płaszczyzny ekliptycznej, która jest pozorną roczną ścieżką Słońca na niebie. Mieści dwanaście konstelacji, z których każda reprezentuje inny znak zodiaku. Podział orbity Ziemi wokół Słońca koreluje ze stworzeniem starożytnych znaków zodiaku. Gdy słońce, księżyc i planety przemierzają ten zespół, poruszają się przez te konstelacje, tworząc kosmiczny taniec, który fascynuje ludzi od tysięcy lat.

W starożytnych cywilizacjach, takich jak Babilon, Grecja i Rzym, astrologia była czymś więcej niż mistyczną praktyką; Był to wyrafinowany system stosowany do przewidywania przyszłości i zrozumienia spraw ludzkich. Termin „horoskop”, który pochodzi od greckich słów „hora” (czas) i „skopos” (obserwator), odzwierciedla starożytne przekonanie, że pozycje ciał niebieskich w czasie narodzin osoby mogą wpłynąć na ich przeznaczenie. Ta praktyka rzucania horoskopów i interpretacji ruchu gwiazd i planet była głęboko zakorzeniona w kulturze i codziennym życiu tych starożytnych społeczeństw.

Każdy z dwunastu objawów zodiaku, które dziś uznajemy - teur, Byk, Gemini, Cancer, Leo, Virgo, Wagra, Scorpio, Strzelca, Koziorożca, Wodnik i Ryciny - leży z odrębnej konstelacji, reprezentujących znaki zodiaku. Na przykład Aries Constellation, który oznacza początek zodiaku, został nazwany na cześć pamięci Ram, która symbolizowała wiosnę i nowe początki w wielu starożytnych kulturach. Te konstelacje stanowiły tło dla niebiańskich wydarzeń, które według starożytnych astrologów mogą przewidzieć wszystko, od sukcesu zbiorów po los królestwa. Co ciekawe, większość znaków zodiaku ma swoje korzenie w tych starożytnych kulturach i ich interpretacje zdarzeń niebieskich.

Istnieje znaczący związek między znakami zodiaku a cyklami astronomicznymi. Dwanaście znaków zodiaku odpowiada dwunastu miesiącach roku i dwunastu konstelacji, które słońce przemierza swoją coroczną podróż, znaną również jako widoczna roczna ścieżka Słońca. To wyrównanie było nie tylko przypadkiem, ale odzwierciedleniem naturalnego porządku obserwowanego przez starożytnych astrologów. Zauważyli, że zmieniające się pozycje gwiazd i planet były powiązane ze zmianami sezonowymi, cyklami rolnymi i ważnymi wydarzeniami w życiu osób urodzonych pod określonymi znakami.

Wkład starożytnego Babilonu

Narracja znaków zodiaku naprawdę inicjuje w starożytnym Babilonie, wokół drugiego tysiąclecia pne. Babilończycy jako pierwsi zorganizowali system astrologii, skrupulatnie obserwując niebo i rejestrując ruchy ciał niebieskich. Podzielili niebo na dwanaście sekcji, z których każda powiązała się ze specyficzną konstelacją i nasycona konkretnymi znaczeniami i symboliką.

Początkowo astrologia babilońska skoncentrowała się na przyziemnej astrologii, koncentrując się na dobrobycie państwa i króla. Babilończycy wierzyli, że bogowie przekazali swoją wolę poprzez niebiańskie wróżby i opracowali obszerną kolekcję tych wróżb w tekstach takich jak enuma anu enlil. Ta kompleksowa praca referencyjna, która sięga XVI wieku pne, zawierała 70 tabletek klinowych wypełnionych ponad 7 000 wróżb niebiańskich.

Te wróżby pomogły babilońskim astrologom przewidzieć wszystko od:

• Zaćmienia

• zmiany sezonowe

• Klęski żywiołowe

• wydarzenia polityczne

• Rolne wyniki

Ramy te wpłynęłyby później na wiele innych kultur i ich podejście do astrologii.

Jednym z najważniejszych wkładów Babilończyków w astrologię była metoda podziału nieba na dwanaście obszarów, z których każde powiązano z konstelacją. Ten podział położył podwaliny pod dwanaście znaków zodiaku, które rozpoznajemy dzisiaj. Do IV wieku pne Babylońskie metody matematyczne awansowały do ​​tego stopnia, że ​​mogliby obliczyć przyszłe pozycje planetarne z rozsądną dokładnością. Ta precyzja pozwoliła im dokonać dokładniejszych prognoz i dalsze utrwalanie znaczenia astrologii w ich społeczeństwie.

Wpływ astrologii babilońskiej osiągnął daleko poza własne granice. Ponieważ wiedza ta promieniowała poprzez interakcje z innymi starożytnymi cywilizacjami, ustanowiła podstawę do ewolucji astrologii w starożytnej Grecji, Egipcie i nie tylko. Skrupulatne obserwacje Babilończyków i systematyczne podejście do astrologii przygotowały grunt dla systemu zodiaku, aby ewoluować i rozkwitać w różnych kontekstach kulturowych w starożytnym świecie.

Wpływ starożytnej Grecji

Zawsze urzekający kosmos, Grecy przyjęli i zmodyfikowali astrologię babilońską, łącząc ją z własną bogatą mitologią i eksploracją naukową. Wierzyli, że funkcjonowanie kosmosu bezpośrednio wpłynęły na dobrostan człowieka, przekonanie, które doprowadziło ich do opracowania wyrafinowanego systemu astrologicznego. Starożytni Grecy nazywali dwanaście znaków zodiaku i połączyli je z mitologią, tworząc gobelin opowieści i zjawiska niebieskie, które nadal nas urzekają.

W mitologii greckiej każdy znak zodiaku jest powiązany z konkretną mitologiczną historią, często obejmującą grecką boginię lub Boga. Na przykład bliźniaki Bliźnięta, Castor i Pollux, są obchodzone w Constellation Gemini. Pollux, uważany za syna Zeusa, a jego śmiertelny brat Castor słynął z głębokiej więzi. Kiedy Castor zmarł, Pollux błagał Zeusa, aby pozwolił mu podzielić się jego nieśmiertelnością z bratem, a zatem zostali uwiecznione w gwiazdach. Podobnie rak, gigantyczny krab wysłany przez Herę, grecką boginię, do walki z Herkulesem, został umieszczony na niebie przez Zeusa po tym, jak Hercules go pokonał.

Grecy przyczynili się również do rozwoju zodiaku, kojarząc każdy znak z określonymi cyklami astronomicznymi i zmianami sezonowymi. Na przykład znak Leo jest powiązany z mitem Herkulesa i Lwa Nemeana, jedną z dwunastu prac Herkulesa. Te mitologiczne historie stanowiły ramy zrozumienia ruchów gwiazd i planet, czyniąc astrologię istotną częścią greckiej kultury i systemów przekonań.

Grecki wpływ na astrologię był głęboko zakorzeniony, łącząc badania naukowe z mitologiczną narracją. Ich adaptacja astrologii babilońskiej położyła podstawę do znaków zodiaku, aby stać się centralną częścią zachodniej astrologii. Nazywając znaki zodiaku i osadzając je w ich bogatej tradycji mitologicznej, Grecy zapewnili, że dziedzictwo zodiaku przetrwa wieki, wpływając na niezliczone pokolenia.

Egipska astrologia i zodiak

Po przybyciu do Egiptu pod koniec czwartego wieku pne, układ zodiaku znalazł środowisko otwarcia w kulturze już głęboko w zgodzie z niebiańskimi ruchami ciała. W okresie ptolema (304–30 pne) objawy zodiaku zyskały znaczną popularność wśród Egipcjan. Zaczęli integrować te znaki z własnymi praktykami astrologicznymi, które były ściśle związane z ich przekonaniami religijnymi i kulturowymi.

Jednym z najbardziej uderzających przykładów integracji zodiaku z kulturą egipską jest Denderda Zodiac, niebiańska mapa wyryta w suficie świątyni Hathor w Denderze. Rządząc ten artefakt z I wieku pne, jest jednym z najwcześniejszych przedstawień zodiaku w Egipcie i zapewnia fascynujące spojrzenie na to, jak Egipcjanie postrzegali niebo. Zodiak Dendera zawiera wszystkie dwanaście znaków zodiaku, ilustrując, jak głęboko wpleciono koncepcję w tkaninie egipskich praktyk astrologicznych.

Egipcjanie zdobią także swoje grobowce przedstawieniami znaków urodzin zodiaku, wierząc, że znaki te utrzymywały władzę w życiu pozagrobowym. Świątynia ESNA jest jedną z trzech egipskich świątyń, w których zachowuje się zodiak, pokazując znaczenie tych znaków w ich tradycjach religijnych i astrologicznych. Zachowanie znaków zodiaku w świątyniach egipskich podkreśla znaczenie kulturowe, które posiadali, oraz ich rolę w łączeniu sfer ziemskich i niebieskich.

Znaki zodiaku w starożytnych Chinach

Intrygujący jest fascynujący kontrast z zachodnią zodiakiem, chińską astrologią z charakterystycznym systemem znaku zodiaku. Zamiast konstelacji chiński zodiak jest oparty na cyklu dwunastu znaków zwierzęcych, z których każdy reprezentuje rok w cyklu dwunastoletnim. System ten zaczyna się od znaku szczura i przechodzi przez wołu, tygrysa, królika, smoka, węża, konia, kozy, małpy, koguta, psa i świni.

Chiński zodiak jest głęboko powiązany z koncepcjami Yin i Yang, a także teorią pięciu elementów (Wu Xing), w tym drewna, ognia, ziemi, metalu i wody. Każdy rok zodiaku jest powiązany z jednym z tych elementów, tworząc złożony system interakcji, które wpływają na cechy ludzi urodzonych w tych latach. Na przykład ktoś urodzony w roku szczura pod żywiołem drewna miałby inne atrybuty niż szczur urodzony pod elementem ognia.

Teoria pięciu elementów jest nie tylko kamieniem węgielnym chińskiej astrologii, ale także odgrywa kluczową rolę w tradycyjnej medycynie chińskiej. Uważa się, że każdy element kontroluje i generuje inny, tworząc zrównoważony ekosystem, który wpływa na zdrowie i dobre samopoczucie. To holistyczne podejście do astrologii i medycyny podkreśla wzajemne powiązania wszystkich rzeczy, podstawową zasadę w chińskiej filozofii.

Współczesna chińska astrologia nadal wykorzystuje wyrafinowane systemy, takie jak zamek błyskawiczny i Zi Wei Dou Shu, wykazując jego trwałe znaczenie i złożoność. Systemy te, wraz z tradycyjnymi znakami zwierząt i pięcioma elementami, sprawiają, że chińska astrologia jest bogatą i wieloaspektową tradycją, która oferuje wgląd w osobowość, przeznaczenie i świat przyrody.

Rola astrologii indyjskiej

Jedna z najstarszych tradycji astrologicznych, astrologia indyjska lub Jyotisha, jest głęboko zakorzeniona w badaniu Wed i starożytnych tekstów leżących u podstaw hinduizmu. Jyotisha, pochodzący ze słowa „jyotish”, oznaczający światło, obejmuje badanie astronomii, astrologii i nauki o utrzymywaniu czasu za pomocą ciał niebieskich. Jako jedna z sześciu dyscyplin pomocniczych w hinduizmie, Jyotisha zajmuje znaczące miejsce w kulturze i duchowości indyjskiej.

Najwcześniejsze teksty na Jyotisha, podobnie jak Vedanga Jyotisha, pochodzą z okresu wedyjskiego i są przede wszystkim zainteresowane przygotowaniem kalendarza do rytuałów ofiarnych. Teksty te położyły podwaliny pod późniejszym osiągnięciu w indyjskiej astrologii, w tym godne uwagi wczesnośredniowieczne kompilacje, takie jak Bhat Parara Horsstra i Srval autorstwa Kalyavarma. Prace te, pochodzące z siódmego do początku XVIII wieku, zapewniają kompleksowe zrozumienie klasycznej indyjskiej astrologii.

Jedną z kluczowych koncepcji w astrologii hinduskiej jest pojęcie Bandhu, które łączy mikrokosmos i makrokosmos, odzwierciedlając przekonanie, że wszechświat i istoty ludzkie są powiązane. Pomysł ten ma kluczowe znaczenie dla Jyotisha, która wykorzystuje gwiezdny zodiak, aby uwzględnić precesję równonocy widzikowej na orbicie Ziemi. Pojęcie Graha, pierwotnie oznaczające demona, odnosi się teraz do planet z astrologii, podkreślając ewolucję terminologii i zrozumienia w tej starożytnej praktyce.

Hellenistyczna synteza

W kulturowym skrzyżowaniu hellenistycznego Egiptu, w szczególności Aleksandrii, astrologiczne zwyczaje kultur babilońskich i egipskich połączone, poród horoskopowy. Ta synteza zawierała elementy obu tradycji, w tym babilońskich wywyższeń planet i egipskich dekanów, a także greckich bogów planet. Rezultatem był kompleksowy system, który położył podwaliny pod dużą zachodnią astrologię, jaką znamy dzisiaj.

Astrologia hellenistyczna została szczególnie rozwinięta wokół basenu Morza Śródziemnego, szczególnie w Egipcie w późnym okresie hellenistycznym. Jedną ze znaczących innowacji tego okresu było użycie ascendenta, znanego jako „Horoskopos” w języku greckim i pochodzi z niego dwanaście domów niebieskich. Ten rozwój pozwolił astrologom stworzyć szczegółowe wykresy urodzeniowe , mapując pozycje planet i gwiazd w czasie narodzin jednostki.

Skoncentrowanie się na wykresie urodzeniowym oznaczało znaczącą zmianę w praktyce astrologicznej, podkreślając znaczenie dokładnego momentu urodzenia przy określaniu losu jednostki. Na podejście na to głęboko wpłynęły filozoficzne i naukowe tradycje Greków, którzy starali się zrozumieć kosmos i jego wpływ na sprawy ludzkie w najszerszym znaczeniu.

Teksty i techniczna terminologia astrologii hellenistycznej zostały napisane przede wszystkim po grecku, a czasem po łacinie, odzwierciedlając naukowy charakter tej tradycji. Mieszanie elementów babilońskich, egipskich i greckich stworzyło bogaty gobelin wiedzy astrologicznej, który wpłynąłby na kolejne pokolenia i kultury.

Zodiaku w średniowieczu

Astrologia przyjęła kluczową rolę w wielu aspektach codziennego życia w średniowieczu, szczególnie w medycynie. Średniowieczni lekarze uważali, że różne znaki zodiaku rządziły różnymi częściami ciała i chorób. Na przykład:

• Baran był związany z głową

• Byk z gardłem

• Gemini z ramionami i ramionami

• Rak z klatką piersiową i żołądkiem

• Leo z sercem

• Panna z jelitami

• Waga z nerkami

• Skorpion z narządami reprodukcyjnymi

• Strzelec z udami

• Koziorożec z kolanami

• Wodnik z dolnymi nogami

• Ryby z stopami

Przekonanie to doprowadziło do praktyki astrologii medycznej, w której pozycje gwiazd i planet były wykorzystywane do diagnozowania chorób i ustalenia najlepszych czasów leczenia.

Praktyki astrologiczne wpłynęły również na harmonogram środków ziołowych i procedur medycznych. Zioła były uważane za najbardziej skuteczne, gdy są zbierane pod wpływem powiązanych planet. Podobnie uważa się, że procedury takie jak krwawienie są bardziej skuteczne, gdy wykonywano, gdy księżyc był w określonej konstelacji. To mieszanie astrologii i medycyny podkreśla średniowieczny pogląd na kosmos, w którym sfery niebieskie i naziemne były ściśle powiązane.

Jednak astrologia nie była pozbawiona kontrowersji. Osoby teologiczne pojawiły się w stosunku do praktyki, a niektórzy argumentowali, że jest to sprzeczne z doktrynami chrześcijańskimi. Godne uwagi postacie, takie jak Augustine z Hippo, zakwestionowały deterministyczną naturę astrologii, sugerując, że podważyła koncepcję wolnej woli i boskiej opatrzności. Martin Luther potępił także astrologię, dodatkowo podsycając debaty otaczające jej ważność i miejsce w społeczeństwie.

Pomimo tych wyzwań astrologia utrzymywała znaczącą obecność w kulturze średniowiecznej. Był używany nie tylko do celów medycznych, ale także do wróżbiarstwa i zrozumienia spraw ludzkich. Trwałe wiara w wpływ gwiazd i planet na wydarzenia ziemskie podkreśla głęboko zakorzenioną fascynację astrologią, która utrzymywała się w średniowieczu i poza nią.

Ewolucja astrologii zachodniej

W przypadku zachodniej astrologii renesans oznaczał czas odmładzania i metamorfozy. W tej erze astrologia była postrzegana zarówno jako naukowa, jak i duchowa pościg, przyciągając zarówno wyznawców, jak i krytyków naukowych. „Spory wobec astrologii” Giovanni Pico Della Mirandola przedstawiły kluczowe argumenty przeciwko praktyce, wskazując jej sprzeczności i błędy. Jednak postacie takie jak Johannes Kepler próbowały zreformować astrologię poprzez integrację heliocentrycznego modelu układu słonecznego, odzwierciedlając złożony związek epoki z gwiazdami.

XVIII wiek przyniósł znaczący postęp naukowy, który zaczął odróżniać astronomię od astrologii. Postępy te obaliły wiele twierdzeń astrologii, co doprowadziło do jego spadku jako dyscypliny naukowej. Jednak popularne wiara w astrologię utrzymywało się, napędzane powstaniem nowych ruchów religijnych, takich jak teozofizm i spirytyzm w XIX wieku. W tym okresie wzbudziło zainteresowanie astrologią, którego kulminacją jest rozwój astrologii Sun Sign.

Słońce Astrologia, która koncentruje się na pozycji Słońca w momencie narodzin osoby, stała się szczególnie popularna pod koniec XIX wieku. Ta uproszczona forma astrologii została dodatkowo spopularyzowana przez ruch New Age i wprowadzenie kolumn horoskopowych w gazetach. Pierwsza współczesna kolumna horoskopowa została opublikowana w Sunday Express w 1930 r., Aby upamiętnić narodziny księżniczki Margaret, co oznacza znaczący moment w rozwoju współczesnej astrologii.

Pomimo swojej popularności astrologia stanęła w obliczu ciągłej krytyki ze strony społeczności naukowej. Badania wykazały, że astrologia brakuje ważności naukowej i nie wykazała skuteczności w kontrolowanych ustawieniach. Niemniej jednak postacie takie jak Carl Jung wykorzystały astrologię jako symboliczny język archetypów psychologicznych, wypełniając lukę między nauką a duchowością i zapewniając ciągłe znaczenie astrologii w czasach współczesnych.

Współczesna interpretacja znaków zodiaku

We współczesnych czasach astrologia rozwinęła się w celu uwzględnienia psychologicznych spostrzeżeń, pod wpływem pracy Carla Junga. Jung powiązał astrologię z mitologią, wyjaśniając ludzką psychikę, przyczyniając się do współczesnego uroku psychologicznego. Ta perspektywa przekształciła prognozy astrologiczne w afirmacje osobistych przekonań, rezonując z jednostkami szukającymi znaczenia i wskazówek w ich życiu.

Współczesną popularność astrologii można również przypisać uprzedzeniu potwierdzającym, w którym ludzie pamiętają przewidywania, które się spełniają i zapominają o tych, którzy tego nie robią. Ta selektywna pamięć wzmacnia wiarę w astrologię, pomimo braku dowodów naukowych potwierdzających jego możliwości predykcyjne. Ponadto odrodzenie tradycyjnych tekstów hellenistycznych wprowadziło bardziej rygorystyczne metody, kwestionując współczesne interpretacje psychologiczne i zapewniając nowy wgląd w starożytne praktyki.

Odwołanie astrologii wzrosło również w ramach ruchów sprawiedliwości społecznej, a liczby takie jak Chani Nicholas używają go do rozwiązania tematów wzmocnienia i tożsamości. Pomimo konsensusu społeczności naukowej, że astrologia jest pseudonauką, jej moc symboliczna i interpretacyjna nadal przyciąga wyznawców, podkreślając jej trwałe znaczenie kulturowego.

Streszczenie

Od starożytnych cywilizacji Babilonu i Grecji po nowoczesną epokę, znaki zodiaku przylgnęły bogate gobelin o znaczeniu kulturowym i astrologicznym. Każda cywilizacja przyczyniła się wyjątkowo w rozwój zodiaku, odzwierciedlając ich zrozumienie kosmosu i jego wpływ na życie ludzkie. Dzisiaj, pomimo naukowego sceptycyzmu, Zodiak nadal urzeka i inspiruje, oferując okno na nasze zbiorowe poszukiwanie znaczenia i związku z wszechświatem.

Często zadawane pytania

Jakie są pochodzenia znaków zodiaku?

Początki znaków zodiaku można prześledzić do starożytnego Babilonu wokół drugiego tysiąclecia pne, gdzie podzieliły niebo na dwanaście sekcji, z których każda związana jest z konstelacją i konkretnymi znaczeniami.

Jak Grecy wpłynęli na znaki zodiaku?

Grecy wpłynęli na znaki zodiaku, przyjmując astrologię babilońską, integrując je z ich mitologią i cyklami astronomicznymi. To stworzyło bogate gobelin opowieści i zjawiska niebieskie.

Jakie jest znaczenie zodiaku Denderi?

Zodiak Dendera, pochodzący z I wieku p.n.e., jest jednym z najwcześniejszych reprezentacji zodiaku w Egipcie i oferuje cenny wgląd w starożytne egipskie przekonania o niebiosach.

Czym różnią się chińska astrologia od zachodniej astrologii?

Chińska astrologia różni się od zachodniej astrologii w stosowaniu cyklu dwunastu znaków zwierząt reprezentujących lata i jej włączenie pojęć, takich jak Yin i Yang oraz teoria pięciu elementów, tworząc złożony system interakcji.

Jaką rolę odegrała astrologia w medycynie?

Astrologia odegrała rolę diagnostyczną w medycynie średniowiecznej, z przekonaniem, że znaki zodiaku rządziły różnymi częściami ciała i chorób. Wpłynęło to na czas zabiegów.

Aryan K Astro Doradca duchowy

Aryan K. jest doświadczonym astrologiem i oddanym członkiem zespołu w Deluxe Astrology. Z rozległym doświadczeniem w astrologii Aryan posiada dogłębną wiedzę w różnych dziedzinach, w tym znaki zodiaku, Tarot, Numerology, Nakshatra, Astrology Career, Analysis Kundli i prognozy małżeńskie. Jego pasja do rozwiązywania tajemnic kosmosu i zapewniania dokładnych spostrzeżeń astrologicznych uczyniła go zaufanym nazwiskiem w tej dziedzinie. Artykuły Aryana mają na celu oświecenie czytelników precyzyjnymi i praktycznymi wskazówkami astrologicznymi, zapewniając, że skorzystają ze starożytnej mądrości astrologii. Niezależnie od tego, czy szukasz jasności na temat swojej przyszłości, rozumienia swoich cech osobowości, czy podejmujesz świadome decyzje dotyczące swojej kariery lub relacji, wiedza Aryana jest tutaj, aby cię poprowadzić. Kiedy nie pisze, Aryan lubi gwiezdne i zagłębiają się w najnowsze badania astrologiczne, aby nieustannie poprawić swoją wiedzę i wiedzę w tej dziedzinie.

Zobacz pełną biografię

Astrologia Znaki zodiaku Tarot Vastu Numerologia Produkcja Małżeństwa Prognozowanie zachodnie Astrology Finance Astrology Astrology Nakshatra